Filmy ludwik czternasty

Paryż, początek lat 60. XVII wieku. Aramis jest zakonnikiem, Portos oddaje się zabawie a Atos stał się samotnikiem. Jedynie D'Atagnan nadal służy monarsze jako dowódca gwardzistów. Tymczasem Francją rządzi despota Ludwik XIV. Gdy doprowadza on do śmierci syna Atosa, dawni przyjaciele łączą siły by pomścić chłopaka. Decydują się uwolnić z Bastylii brata bliźniaka władcy, Filipa, i odsadzić go na tronie zamiast Ludwika. Film na motywach powieści Aleksandra Dumasa.

Adaptacja powieści Guntera Grassa. Trzyletni Oscar przestaje rosnąć w dniu przejęcia władzy przez partię Hitlera. Jego oczami śledzimy burzliwą historię Gdańska przed i po wybuchu wojny...

Oczarowany urodą i sprytem markizy, król Ludwik XIV powierza jej specjalną misję: ma ona nakłonić posła szacha, Bachtiary Beya do odwiedzenia Wersalu i podpisania traktatu pokojowego. Bachtiary zgadza się pod jednym warunkiem. W zamian żąda Angeliki. Po wielu perypetiach i niespodziewanych zwrotach akcji Angelika dowiaduje się, że jej mąż, hrabia Joffrey de Peyrac, żyje. Wyruszą więc na poszukiwanie ukochanego.

Umarł król, niech żyje Jean-Pierre Léaud! Krytycy po canneńskich projekcjach Śmierci Ludwika XIV pisali, że to życiowa (sic!) rola kultowego aktora francuskiej Nowej Fali, który w Cannes odebrał nagrodę za całokształt twórczości. Jego twarz, dojrzewająca wraz z kolejnymi filmami Truffauta, Godarda, Eustache’a, Tsai Ming-lianga, u Serry zastyga w bezruchu, blednie i ginie w złocie i purpurze tkanin, owinięta absurdalnym kożuchem peruki. Serra stroni od naturalizmu, skupia się na kontraście pomiędzy unieruchomieniem chorego a postępującą nieuchronnie chorobą, pomiędzy ciałem trawionym rozkładem a próbującym utrzymać się w granicach rytuału królewskim gestem. Tworzy sceny inspirowane XVII-wiecznym malarstwem, wypełnione szeptem sług i ciepłym światłem świec. Scenariusz oparty na raportach medycznych i pamiętnikach Saint-Simona zdaje relację z ostatnich dni Króla Słońce, umierającego z powodu gangreny w obecności bezradnych medyków. Jak zwykle u Serry, czołowego neomodernisty europejskiego kina, kontekst historyczny jest zaledwie pretekstem do opowiedzenia w duchu Bressonowskiego „kina czystego” o uniwersalnych aspektach ludzkiego życia.

Akcja rozgrywa się w kwietniu 1671 roku na dworze księcia Conté. Książę szykuje się na przyjazd króla Ludwika XIV i jego wersalskiego dworu na zamek w Chantilly. Wiele sobie po tej wizycie obiecuje. Jednak ma tylko trzy dni, by olśnić króla i zdobyć jego przychylność. Osoba oddelegowaną do urządzenia przyjęcia jest Francois Vatel.

Młody król Ludwik XIV, postanawia zmienić stary pałacyk myśliwski w najwspanialszy pałac na świecie.

Kawaler de Charentes otrzymuje misję zawiezienia do Polski ważnego listu oraz sprowadzenia z Polski ojca królowej Marii Kazimiery. Wyrusza do Polski nie wiedząc, że towarzyszący mu służący Błażej otrzymał rozkaz zabicia ojca królowej Marysieńki w drodze powrotnej...

14-letni Ludwik XIV wie, że pewnego dnia obejmie rządy we Francji. Ale wie również, że wrogowie postarają się na wszelkie możliwe sposoby zagrodzić mu drogę do tronu. To go deprymuje. Jednakże poprzez taniec, w którym się wprawia, poprzez muzykę i choreografię, które tworzy dla niego Jean-Baptiste Lully postać Ludwika nabiera blasku i powoli przeobraża się w Króla Słońce. W baletowym klasycznym tańcu Ludwik zdaje się pokonywać prawa natury i ograniczenia własnego ciała, staje się idealnym wcieleniem samego siebie: Bogiem na Ziemi. Konsekwencją wzmocnienia pozycji króla jest transformacja państwa - ze słabego, rozbitego wewnętrznie, nękanego korupcją i intrygami politycznymi, w silne, nienaruszalne, rządzone silną ręką władcy absolutnego...

Angelika jest świadkiem zbrodni popełnionej przez królewskiego brata. Przyjaciel markizy nagłaśnia ten haniebny czyn w swych pamfletach. Aby zatuszować sprawę, Król Słońca ofiaruje jej koncesję na sprzedaż czekolady. Dzięki temu Angelika szybko się bogaci i zdobywa miłość marszałka Francji, Filipa de Plessis-Bellieres, który, jak się później okazuje, również jest zamieszany w spisek przeciwko królowi.

W Lyonie uwagę Moliera (Bernard Giraudeau) przyciąga "markiza" Teresa de Gorla (Sophie Marceau), młoda tancerka, czasami prostytuowana przez ojca. Jeden z aktorów trupy, Du Parc zwany Gros-René (Patrick Timsit), natychmiast ulega jej urokowi i żeni się z nią. Pod nazwiskiem Miss Du Parc dołącza do trupy Moliera i podróżuje po całej Francji. Ale podczas swojego pierwszego występu milczy. Odtąd Molier nie powierzał już jej żadnej roli. Jednak tańcząc, aby zabawić publiczność w przerwie, została zauważona przez Monsieur (Franck de la Personne), brata króla, który następnie zamówił balet komediowy dla swojego brata Ludwika XIV (Thierry Lhermitte). Molier, wciąż odmawia powierzenia jej tekstu, więc ucieka. Jej spotkanie z dramatopisarzem Jeanem Racine'em (Lambert Wilson) zmieni wszystko: w końcu zgadza się zatańczyć przed królem, który również będzie olśniony. Zakochany Racine napisał dla niej sztukę "Andromachę".