Wielki Zero jest w tym samym stopniu Putinem, co Łukaszenką i Kim Dzong Unem – groteskowym, ale zarazem przerażającym paranoikiem, któremu marzy się ręczne sterowanie podległym sobie społeczeństwem. przeczytaj recenzję

Z punktu widzenia tego, co obecnie dzieje się za naszą wschodnią granicą, „Poufne lekcje perskiego” są w pełni neutralne. Dotyczą zupełnie innych czasów, choć także dotykają kwestii zbrodni wojennych. przeczytaj recenzję

[Tsintsadze] eksponuje w dwójnasób to, co najistotniejsze – bezprzykładne bohaterstwo zwykłych ludzi, którzy bez broni palnej, za tarczę mający jedynie wartości moralne, narażają siebie dla innych. przeczytaj recenzję

Autorzy scenariusza, Gieorgij Wajner i Leonid Słowin, już wcześniej niejednokrotnie bardzo boleśnie doświadczali swojego bohatera. Nic zatem nie jest mu obce... przeczytaj recenzję

Kiedy Zełenski zasiadał na stołku, nie traktowano go poważnie. Widziano w nim głównie aktora, który na najwyższy urząd w państwie wdrapał się dzięki serialowi i filmowi kinowemu „Sługa narodu”. przeczytaj recenzję

Ostatni odcinek „Śladu czarnej ryby” zawodzi. Podpułkownik Tura Samatow i major Walentin Siłow ostatecznie rozprawiają się z mafią dorabiającą się na nielegalnym handlu czarnym kawiorem. przeczytaj recenzję

Gdyby „Rajowi utraconemu” przydać inną oprawę, to naprawdę mógłby być istotny i, co najważniejsze, uniwersalny – w kontekście krajów turkojęzycznych – dramat obyczajowy. przeczytaj recenzję

W czwartym odcinku „Śladu czarnej ryby” Zinowija Rojzmana ktoś próbuje przejechać Samatowa i odstrzelić Siłowa. przeczytaj recenzję

Nie jest to oczywiście arcydzieło, ale na pewno film, który potrafi zaciekawić i wzruszyć. A na dodatek – zaskoczyć w finale. przeczytaj recenzję

Reżyser w swoich dziełach, obojętnie: fabularnych czy dokumentalnych, prezentuje tylko jeden (azerski) punkt widzenia, nie siląc się nawet na obiektywizm... przeczytaj recenzję